Ik besluit aan een grote schoonmaak te beginnen, want mijn huisje smeekt om onder handen genomen te worden. Ik zie er als een berg wasgoed tegenop; ik ben namelijk van nature geen echte poetsvrouw.

Vol goede moed begin ik met het afhalen van de kussenhoezen van de bank en stop ze in de wasmachine.

De stapel administratie, ordners en post mik ik in de kast. Deurtje dicht, niks meer aan doen.

De vuile afwas ruim ik uit het zicht op in de vaatwasser.

Echter, na een uurtje knallen in de huishouding zakt mijn humeur naar een dieptepunt. Zelfs een bakkie troost en een opbeurend muziekje helpen niet. Ik word hier helemaal niet gelukkig van.

Met de moed der wanhoop haal ik een stofzuiger door het huis. Ik spuit de douchecabine in met een goedje dat de aanslag van de muren wegneemt, maar een aanslag op mijn luchtwegen veroorzaakt.

En als laatste gooi ik mijn werkkleding nog even in de was. Dan vind ik dat het voorlopig wel even genoeg is geweest met de schoonmaakwoede. Als ik de hagelwitte jasjes uit de machine haal, zie ik tot mijn grote schrik dat ze vol zitten met rode stippen. Ben ik aan het hallucineren door de giftige schoonmaakdampen? Of komen de vlekjes van de lippenstift die ik in mijn schort heb laten zitten?

De volgende dag loop ik in mijn bij toeval gecreëerde polkadotpakje op mijn werk rond en houd me me met veel belangrijkere zaken bezig.

De kazen liggen er keurig netjes bij. De nootjes glimmen me tegemoet. En de wijnen liggen strak in de vakken.

Met liefde en aandacht snijd ik een hagelwitte brie tot in de puntjes en leg die met zorg in de toonbank. Ik verkoop de boerenkazen alsof ze van puur goud zijn. En sta heel blij nootjes te scheppen in de notenbar.

Kijk, hier ga ik van shinen. Deze pinda is helemaal in haar dopjes.

Met een tevreden gevoel plof ik ’s avonds op de bank met een glas rode wijn en een kaasplankje. Niet op mijn eigen bank, hoor. Die hou ik graag nog even hagelwit, zonder rode stippen.

Recept

Camembertbrood en gemengde salade

Nodig voor 2 levensgenieters: 1 rijpe camembert van 250 gr (ik heb een mooie Brabantse ’Ossenkop’ te pakken); 1 rond (olijven)brood, ongesneden; 2 takjes verse rozemarijn;

1 tl zoutvlokken; 1 kommetje olijfolie. Voor de salade: 2 stronkjes littlegemsla; 2 rijpe

tomaten, in partjes; 75 gr cashewnootjes, grof

gehakt; 1 el taggiasche-olijven; 75 gr Parmezaanse kaasvlokken; 1 el honing; 1 el balsamicoazijn; 1 el notenolie; 2 el olijfolie; peper uit de molen.

Wat we ermee doen: Verwarm de oven voor op 200 graden. Leg de camembert op het broodje, snijd met een scherp mes een cirkel rondom het broodje, maar snijd de bodem niet mee. Hol het brood uit. Haal de camembert weg en maak vanuit het midden op elke 3 cm inkepingen in het brood. Smeer de bovenkant in met de olijfolie. Leg de camembert in het holletje, kerf de korst kruislings in en leg de takjes rozemarijn erop. Strooi de zoutvlokken erover. Bak het brood met de camembert 15 minuten in de oven. Maak de littlegemblaadjes los van het stronkje en leg ze op een diep bord. Doe de tomaten, cashewnoten, olijven en Parmezaanse kaasvlokken in een mengkom en schep door elkaar. Giet de honing, balsamicoazijn, noten- en olijfolie in de mengkom en schep alles nogmaals heel goed door. Vul de littlegemblaadjes ermee. Draai peper uit de molen over de salade.

Aan tafel! Zet het camembertbrood dampend warm op tafel en laat de gesmolten kaas rijkelijk door het brood heen druipen. Zet de salade ernaast. Pak zoveel totdat je prakvol zit. Eet gulzig en schaamteloos en laaf je aan een Chapin & Landais Saumur Brut Crémant uit de Loire, gemaakt van chenin blanc en chardonnaydruiven. Een maal als dit brengt je in vervoering.