Peter Ruigrok kwam op het idee toen hij op een koude avond in maart naar het NOS Journaal keek en de verschrikkelijk beelden zag. „Ik mag dan een grote mond hebben, maar als ik al dat leed zie, zit ik gewoon te janken”, zei hij er destijds over in deze krant. De volgende ochtend pleegde hij de drie noodzakelijke telefoontjes.

Lees ook: Wie wordt de Persoon van het Jaar 2022? Stem hier

De eerste ging naar Flexotel, het bedrijf waarvan hij mobiele hotelkamers huurt in tijden van topdrukte - Valentijnsdag, Moederdag - bij zijn bloemenverwerkingsbedrijf. Of er direct zestig onderkomens konden geleverd? Dat kon.

Vervolgens belde hij zijn Poolse zwager - de broer van Ruigroks vrouw - die een vervoersbedrijf heeft en al volop bezig was vluchtelingen vanaf de Oekraïens-Poolse grens naar bestemmingen in Polen te brengen. Of hij ook vluchtelingen naar Nederland kon brengen? Dat kon.

’We gaan ervoor’

Het derde en laatste telefoontje ging naar de Hillegomse burgemeester Arie van Erk, aan wie hij zijn plannetje voorlegde. Van Erk, die ochtend nog maar net onder de douche vandaan gestapt, moest heel even nadenken en overleggen. Nog voor tienen kwam zijn antwoord richting Ruigrok: ’Prima plan Peter, we gaan ervoor.’

Vervolgens werd in minder dan 48 uur een complete opvanglocatie uit de grond gestampt op het terrein van de Ruigrok Groep aan de Noorderlaan. „Dat was niet eens zo gek moeilijk, want ons bedrijf is het wel gewend om grote groepen mensen tijdelijk te huisvesten”, vertelt de ondernemer. Maar dan gaat het om personeel. Hulptroepen voor de talloze bloemenlijnen van het bedrijf, waar bloemen voor de supermarkten worden verwerkt: gebost, verpakt, bestickerd en transportklaar gemaakt. „Ja, dit was natuurlijk wel andere koek.”

Bedrijfskantine

Omdat de noodonderkomens - in de zomer veelal gebruikt door festivalgangers - vaker op het terrein van de Hillegomse ondernemer staan, waren faciliteiten als elektriciteit, toiletten en dergelijke voorhanden. Ruigrok zette daarnaast de deuren van zijn bedrijfskantine open voor de vluchtelingen voor ontmoeting en ontspanning. Ze kregen er ook drie keer op een dag een maaltijd. Ook de douches en de ruimte met wasmachines en -drogers konden door de Oekraïense gasten worden benut.

Drie werkdagen na zijn drie telefoontjes draaiden de eerste bussen met vluchtelingen het terrein op. Ruigrok wordt er nog stil van als hij aan dat moment terugdenkt. „We vingen ze in eerste instantie op in de kantine. Je kon er aanvankelijk een speld horen vallen. Iedereen zat muisstil in zijn stoel. Lamgeslagen, wezenloos, ontredderd. Het was zo indrukwekkend. We gaven ze een maaltijd en na een uur of twee kwam er beweging. De kinderen lieten zich van de stoel glijden, de buikjes waren vol, ze wilden spelen.”

Vanuit de Hillegomse gemeenschap kwam vrijwel meteen hulp op gang. Professionals - psychologen, artsen, een tandarts een fysiotherapeut, een kapper - boden zich aan. Talloze vrijwilligers, onder wie veel (kantoor)personeel van Ruigrok Groep, kwamen in touw voor de begeleiding.

Er kwamen hulpgoederen, heel veel zelfs. „Dat was nodig ook, want er waren mensen bij die niets meer hadden”, zegt Ruigrok. „Die alleen met de kleren die ze droegen in Hillegom arriveerden. Er kwam zo veel kleding binnen dat een paar vrouwen een ’winkeltje’ begonnen in de kantine. En kinderwagens, niet te geloven hoeveel er daarvan werden gebracht. Er stonden er op een gegeven moment zo veel, daar zou een buggywinkel nog de hik van krijgen.”

De sfeer was uiteraard alles behalve feestelijk op de opvang, maar toch houdt Ruigrok er dierbare en nooit meer uit te wissen herinneringen aan over. „We hebben een keer met z’n allen gezongen voor een jarig meisje. Zo emotioneel. Met de mensen die Engels spraken, heb ik geprobeerd te praten. De afschuwelijke verhalen die je dan hoort. Er was een man die met drie anderen op de vlucht was in een auto die werd doorzeefd door de Russen. Zijn drie vrienden kwamen om. Zelf overleefde hij door zich dood te houden.” Ruigrok moet slikken: „Pfff.”

Geen moment spijt

Als vluchtelingen vertrokken naar een ’permanent’ onderkomen kwamen er weer nieuwe voor in de plaats. Dat ging zo door tot half juni. Vanaf toen waren de kamers verhuurd aan festivals en evenementen. Spijt heeft Peter Ruigrok geen moment gehad van zijn spontane actie. „Natuurlijk, je haalt mensen op je erf van wie je het karakter niet kent. Maar het ging, op een enkel incidentje na, hartstikke goed. Ja, ik zou het zo weer doen. Geen twijfel.”

stembiljet_m_v_2020.pdf

stembiljet_m_v_2021_corr.pdf