Ze heeft er nooit om gevraagd, maar toch is Lucie Faber een soort BVN-er, een Bekende Velsen-Noorder geworden. Veel dorpsgenoten kennen haar van naam of gezicht. Dat komt door al het vrijwilligerswerk dat ze door de jaren heen gedaan heeft. „Maar”, benadrukt ze. „Zoals ik zijn er zovelen.”