Het effect dat de uitgezette dieren hebben op hun omgeving blijkt vrijwel direct merkbaar. ,,Overal waar een konijn graaft ontstaat een nieuw stukje bijzondere natuur. Een microbiotoop’’, leggen ecoloog Myrthe Fonck en boswachter Veronique van Meurs van PWN enthousiast uit. ,,Maar dat dit zo snel al zichtbaar zou zijn hadden wij niet verwacht.’’

Lees ook: Hoe meer konijnenkeutels per vierkante meter hoe beter; ’Altijd gefantaseerd over de terugkeer van het konijn in het duingebied’

Het project kan op flink wat aandacht rekenen van collega duinbeheerders. Zo kijkt het Zuid-Hollandse Dunea mee omdat ze daar komend jaar het voorbeeld van PWN willen volgen. Dunea wil konijnen uitzetten in het duin tussen Den Haag en Katwijk.

Fonck en Van Meurs hebben lang toegewerkt naar het uitzetten van de duinkonijnen. De methode die ze gebruiken hebben ze bestudeerd in Frankrijk. ,,We zetten in drie fases groepen van tien konijnen uit in het duin. De eerste weken verblijven ze in een veilige, omheinde plekken. Die hebben onze vrijwilligers aangelegd. Wij zorgen er voor voer en voor water. Na twee weken maken we drie openingen in die warandes zodat de konijnen het duingebied in kunnen en dan moeten ze het zelf doen.’’

Begin september zijn op deze manier tien konijnen uitgezet en twee weken later nog eens zeven. ,,Dat hadden er ook tien moeten zijn, maar drie wisten te ontsnappen bij de konijnenopvang waar we de dieren vandaan halen. Het zijn wilde dieren hé. Eind oktober komt de laatste groep erbij en zitten we als alles goed gaat op 27.’’

De konijnenpopulatie is de afgelopen jaren zeer hard geslonken en in grote delen van het Noordhollands Duinreservaat is het dier nagenoeg verdwenen. Het landschap verandert daardoor snel waardoor het ook niet meer geschikt is voor konijnen om in te overleven. ,,Konijnen hebben open duinlandschap nodig om veilig te kunnen eten. Ze hebben overzicht nodig zodat vossen ze niet makkelijk kunnen besluipen’’, legt Fonck uit. ,,Een populatie konijnen houdt zelf het landschap open. Door zaailingen, plantjes en kruiden op te eten en natuurlijk te graven. Als een populatie te klein wordt, raakt het gebied al vrij snel overwoekerd.’’