Onder hen Olena Strelnikova. Ze vluchtte uit Oekraïne met haar zoon van dertien en haar dochter van zeven jaar. Alle drie minimaal bepakt met enkel een rugtas op hun rug. Door initiatief van Bianca (achternaam bekend bij de redactie), die hulp kreeg van buurtgenoten uit de Kleverparkbuurt, kunnen ze op de gratis markt uitzoeken wat ze nodig hebben. „Schoenen, jurken, korte broeken en sportkleding”, somt Strelnikova op. „Mijn zoon heeft gratis sportles aangeboden gekregen.”

Samen met haar kroost verblijft ze het appartement van een vriend. Geregistreerd via de gemeente is ze nog niet, de afspraak staat voor volgende week. „We hebben nog geen BSN en geen geld om zelf iets te kopen. Gelukkig kunnen we via de gemeente lunchen en avondeten bij het station (in de Beijneshal, red.). Dat is heel lekker, ook voor de kinderen.”

Bianca leerde Olena toevallig kennen en gaf haar een stapeltje kleding voor haar dochter. Zo kwam ze op het idee voor een markt. „De vluchtelingen krijgen veel aangeboden, maar hier kunnen ze zelf kijken naar wat ze nodig hebben en mooi vinden en letten op de juiste maat”, zegt Bianca. Bij het buurthuis is zelfs een kleine paskamer waar veelvuldig gebruik van wordt gemaakt.

Speelgoed

Over de grond waggelt een blonde peuter, op haar gezicht een zonnebril met roze glazen. Ze duwt een houten kinderwagen voort met daarin een knuffeltje. Speelgoed hebben de Oekraïense vluchtelingen nauwelijks, maar door giften van verschillende ondernemers uit de Cronjéstraat en uit haar kennissenkring, wist Bianca een rijk aanbod te vergaren. Er is een lange tafel bezaaid met spelletjes, knuffels en papieren zakjes met knutselspullen.

Zina Ivko is met haar kinderen van anderhalf en negen jaar. Ze kwamen met een setje kleding uit Kyiv, want Ivko heeft voornamelijk luiers meegenomen. Nu kan ze wat zomerkleding uitzoeken en heeft ze een bal gevonden voor haar kinderen. Anders is dat voor de hoogzwangere Helena (achternaam onbekend). Haar kindje dat volgende maand geboren zal worden, heeft nog geen speelgoed nodig.

„Toen de oorlog begon ben ik bij de grens opgehaald door Nederlandse kennissen. Mijn man is achtergebleven. Dat is heel frustrerend, maar ik word goed opgevangen. Ik mag zeker vijf maanden blijven, dus ik heb wat babykleren op de groei uitgezocht. Ik ben klaar voor de geboorte.”