Lommerse longen in de stad

De Schuur is in gedachten een  oud gebouwmet herinneringen die teruggaan totde vroege jaren tachtig in de Smedestraat

en daarmee was vooreerst in Haarlem - hedendaags Haarloheim legde er zijn sporen -theater na de Schouwburg vers geboren

het bleef er jong en werd er oudsteeds weer talent, van Freek de Jongetot aan Kaan... tot aan Jan-Joris LamersWerktheater... Het Volk... De Kompaan

zogen oorspronkelijk cultuur instadse longen, ademhalencultuur die vormen doet verhalen

en dan komt kunst zichzelf tegenhet wordt tijd voor nieuwe wegende Arbowet - je mag niet slepen met coulissende Smedestraat wordt steeds maar geblokkeerd

tijd om te verhuizen, je raakt verward endan ontstaat er plotseling een nieuw ideewaar geldcultuur was, had je Enschedéeen mooie plek voor onze eigenste Joost Swarte

een huidig statement in de oude stadtheater en film komen er samenin de Begijnenbuurt kun je beamendat de liefde voor cultuur de liefhebber

elk moment de mond kan snoerenje kunt naar kunst en naar de hoerentien jaar is pas de nieuwe Schuurál tien jaar zou je kunnen zeggen

Who is afraid of Virginia Woolf?In de Toneelschuur heb ik haar al vaak gezienWeer al zo'n Schuurse zelfproductieeen ouderwetse eigentijdse stadsconstructie

van 't Schuur-balkon zie ik de toren van de OudeBavo aan. Mogen culturen hier tegader komenkerk en kunst zijn uit elkaar ontstaanmaar in de Toneelschuur heb je dromen

realiteit en fantasie van alledag,die werelden komen hier samentien jaar Joost-Swarte-SchuurMooi stadse Haarlemse cultuur

waar je blij van wordt als jehet hier ter stede al niet wasuur na uur, waarvan ik weettien jaar Toneelschuurmaakt de stad compleet.

Nuel Gieles, stadsdichter van Haarlem,  april 2014.