Immers: je werd vervoerd in een kreukelzone-loze auto zonder gordels op de achterbank, traphekjes bestonden niet, als kind donderde je gewoon een keer in je leven van de trap en achter op de fiets zat je gewoon op de bagagedrager. Het lijstje gaat veel verder maar ik moest er wel aan denken toen het donderdagavond ineens weer begon te sneeuwen. Ik rijd namelijk al weer weken zonder winterbanden en neem daarmee, volgens de huidige maatstaven, onacceptabele risico's. Zo wordt mij zo nu en dan voorgehouden.

En dan kom ik weer bij dat lijstje van voor 1978. Toen had je namelijk ook geen winterbanden. Sterker nog, mijn vader reed de banden tot op de draad op. Pas als het glimmende staal van de velgen te zien was, ging er een nieuwe band om. Niet eerder. En die band was dan nog tweedehands ook. Het is dus een wonder dat ik dit stukje nog kan tikken. Misschien moet ik eieren voor mijn geld kiezen en de winterbanden er maar weer op laten zetten en de hele (vast weer kille) zomer laten zitten. Ik moet het noodlot maar niet meer tarten. Ik ben van voor 1978.

Pascal van Dongen