Wie harde muziek wil horen en veel bier wil drinken, heeft op Koninginnedag niks te zoeken in Hoofddorp. Het Van Stamplein, de Kruisweg, de Marktlaan, het Marktplein en de Concourslaan zijn vooral het domein van de verkopers van tweedehands spullen. Het lijkt wel of half Hoofddorp de zolder heeft leeggehaald en de andere helft op zoek is naar iets moois.Op de Marktlaan proberen twee jongens met harde beats snacks aan de man te brengen. ,,Ain’t no party like an alchoholic party’’, klinkt het uit de speakers. Het lijkt de vele ouders met jonge kinderen die het centrum van Hoofddorp aandoen vooral weg te jagen van de frituurpannen van het duo. De terrasjes op de pleinen zitten flink vol, niet met slempende tieners, maar met rustiger volk. Een enkele dame heeft het aangedurfd een Bavaria-jurkje aan te doen. Het staat haar goed.Zo’n gigantische vrijmarkt is net een tijdmachine. Je belandt even in een ander tijdperk, als je alle oude videobanden, lp’s en boeken ziet liggen. De jaren dat Robert Long nog een soort afrokapsel had, brieven werden geschreven op een typemachine of Bassie en Adriaan aan het begin hun tv-carrière stonden. En wie ouderwets in de ton wil grabbelen of blikjes om wil gooien, komt aan z’n trekken in Hoofddorp. Meisjes met allerhande blaasinstrumenten die het Wilhelmus of een hit van Coldplay spelen, proberen een centje bij te verdienen.,,Ja, ik begrijp dat u stil bent van al die mooie spullen’’, poogt een man zijn laatste waar te slijten. ,,U mag alle kleding mét rek hebben voor twintig euro’’, zegt een ander.Wat later in de middag belanden de eerste spullen bij het vuilnis. De aasgieren lijken hun slag te slaan. ,,Hé, dat kun je gratis meenemen’’, klinkt het op het Van Stamplein. ,,Da’s ouwe troep, joh!’’, zegt zijn buurman.