Camiel Eurlings kreeg het afgelopen dagen erg voor zijn kiezen. Zo konden we in de wakkerste krant van Nederland spitsvondige frasen lezen als: 'Koningsdrama bij KLM', 'the sky is the limit', 'Camiel vliegt de laan uit', 'zijn draagvlak was naar nul gereduceerd', 'Eurlings was geen echte luchtvaartman, zeker niet in zwaar weer', enzovoort. Inhoudelijk kwamen we weinig te weten, behalve dat hij een 'onvoldoende blauw hart heeft'.

Twee keer heb ik hem ontmoet. De eerste keer als minister van verkeer en waterstaat in 2010, toen hij moest opdraven bij de spoedaanpak van de A9. De Limburger klom in een dragline en hanteerde soepeltjes de stuurknuppel, tot groot vermaak van de aanwezigen. Schiphol-topman Jos Nijhuis durfde dat niet en bleef met een schepje zand langs de kant van de weg staan.

Toen Martinair in 2011 de laatste passagiersvlucht maakte en we met de toen 80-jarige Martin Schröder een rondvlucht maakten boven Nederland, was ook Eurlings, vrachtbaas van de KLM, aan boord. ,,Ik weet zeker dat Martinair Cargo een goede toekomst tegemoet gaat'', zei hij. ,,Ze worden wel eens gekscherend 'de cowboys van de vracht' genoemd. Zie dat als een compliment.''

Dat showelement, dat heeft cowboy Camiel opgebroken.