Het was in de 65ste minuut van de derby tegen VVH/Velserbroek niet eens een duel waarbij Sjoerd Auwerda geblesseerd raakte. De Schoten-middenvelder moest - ondersteund door twee man - van het veld worden gedragen en zag het restant van de wedstrijd met een grote bonk ijs om zijn knie.

Auwerda moet onderzoek in het ziekenhuis afwachten, maar is niet optimistisch over de uitslag. ,,Ik vrees dat het m’n kruisband is.’’

Wetenschapper

Jasper Ketting beleefde een déjà vu. Het is de vierde keer in de kleine anderhalf jaar dat hij Schoten-trainer is dat een speler op deze wijze zwaar geblesseerd raakt. ,,Telkens blijft het been staan in het kunstgras en valt het lichaam eroverheen. Ik ben geen wetenschapper, maar dit lijkt me wel een onderzoekje waard.’’

Ketting gebruikte nagenoeg dezelfde woorden als collega Ron Jans van PEC Zwolle vorige maand. Ook hij constateerde opvallend veel zware knieblessures tijdens het spelen en trainen op het eigen kunstgras. De producent van de mat liet de volgende dag weten dat het veld prima is. Over de kop in het zand steken gesproken.

Vastberadenheid

Twee minuten voordat Sjoerd Auwerda zijn blessure opliep, had hij op knappe wijze zijn ploeg op voorsprong gezet. Hij twijfelde geen moment toen de bal voor zijn voeten viel en haalde vernietigend uit. Het was van een vastberadenheid die zondagmiddag voor beide doelen schaars was.

Schoten en VVH/Velserbroek hebben zeker dit seizoen moeite om kansen in goals om te zetten. Dat maakt de aanvallers niet zekerder, zo bleek ook zondag. Het leidde vaak tot verkeerde keuzes in en rond het strafschopgebied; schieten waar afspelen meer perspectief bood en een pass geven als meedogenloosheid werd gevraagd.

Onrustig

Het was niet het enige wat misging in het burenduel. Vaak werden ingewikkelde oplossingen ver weg bedacht, terwijl simpele oplossingen dichtbij voor de hand lagen. Het leverde een rommelige wedstrijd op, waarin niet veel lijn in het spel viel te ontdekken. Ook trainer Marcel Faber van VVH/Velserbroek vond het ’heel onrustig’. ,,Terwijl het wel twee teams waren die wilden voetballen.’’

Zijn ploeg kreeg de grootste mogelijkheden tijdens de laatste vijf minuten, toen Faber met twee verse krachten va banque ging spelen. Het leidde tot spectaculaire scrimmages vlak voor de neus van Schoten-keeper Remy Heruer. Maar de gelijkmaker, waarop Faber logischerwijs zo vurig hoopte, bleef uit.