Voor hem op de bar ligt een stapeltje foto’s uit de jaren tachtig en negentig. Meiden in natte T-shirts, mannen in typische jaren negentig-blouses en gasten die een koe melken, komen voorbij.

,,Als ik iemand van toen tegenkwam, kreeg ik steeds vaker de vraag wanneer het ging gebeuren. Een tijdje geleden zijn ze hier nog met een hele bus langs geweest’’, vertelt Nollen aan de bar van zijn café, Drinken & Zo in Uithoorn. ,,Tussen ons is wel een beetje een vriendschap ontstaan. Soms kom je elkaar nog tegen op evenementen.’’ Bij het drukbezochte Venneperfeest in 2013 in de Van Zantenhal was hij een van de eregasten. ,,Dat was schitterend. Ik kwam daar zó veel bekenden tegen.

In een ver verleden was Nollen taxichauffeur in Amsterdam. ,,Af en toe stond ik in de weekeinden aan de deur.’’ Het werd tijd voor een eigen zaak, vond Nollen. Hij nam in 1985 discotheek Alcazar over. ,,Het was helemaal verlopen, eigenlijk was het niks meer. Ook na een kleine verbouwing begon het niet te lopen’’, herinnert de horecaondernemer zich. ,,Alcazar had een slecht imago. Ik hoorde ook dat de politie bij een van de buren op een kamertje zat om af te leggen wat hier allemaal naar binnen ging.’’ Nollen merkte ook zelf dat ’slecht publiek’ zijn zaak wist te vinden. ,,Probleemgevallen uit Haarlem-Schalkwijk.’’

Hij gooide het roer om. Nollen had al vaak enthousiaste verhalen gehoord over De Kopermolen, de disco die eerder op dezelfde locatie zat. Hij besloot die naam terug te laten keren. ,,Ik heb alles eruit gesloopt en op een andere plek neergezet. Ik heb nieuwe bars gebouwd en laten bouwen, daar hebben we veel werk aan gehad.’’

Na een week werd De Kopermolen heropend, met nieuwe diskjockeys. ,,Ik wist wat ik wilde, niet te jonge gasten binnen, alleen 18-plus. We voerden een strak beleid. Ik wilde geen rottigheid en flauwekul. Ook op straat hielden we het rustig. Doe kalm aan als je weggaat, zeiden we tegen de bezoekers. De buren waardeerden dat.’’

Ook ging De Kopermolen allerlei soorten muziek draaien. Niet alleen disco, maar ook rock en Nederlandstalig. ,,Van alles wat. Ik wist precies wat ik wilde.’’ Al snel stroomde de bar-dancing vol. Niet alleen op vrijdag- en zaterdagavond, ook op de zondagmiddag wist het uitgaansvolk De Kopermolen te vinden. ,,Op zondag kwamen ze uit de wijde omgeving.’’

,,Het was een beetje een boerendisco, in de goede zin van het woord’’, vertelt Nollen. ,,Ze hadden allemaal gestudeerd en moesten een behoorlijk bedrijf runnen.’’ Nieuw-Vennep had niet eens de helft van het huidige aantal inwoners. De boeren werkten keihard, in het weekeinde even flink ontspannen met wat meters bier hadden ze dus wel verdiend.

Nollen was wel in voor gekkigheid. Bierfietsen, een wet T-shirt-contest of een wild ritje maken op een rodeostier; het gebeurde allemaal in De Kopermolen. Ook organiseerde Nollen eens een koeienmelkwedstrijd. ,,Dat was nogal lachwekkend. De dierenbescherming stond aan de deur. Ook werd ik gebeld. Dat kun je niet maken, kreeg ik te horen. Het waren polyester koeien, met uiers die ze op onderwijsinstellingen gebruikten...’’

De sociale controle was volgens Nollen groot. ,,Goeie gasten allemaal, dat wilde ik ook. De agressieve lui moesten eruit. Ik heb best wel wat keren voor de rechter moeten staan en heb boetes gehad, maar dat is dan niet anders. Wat moet je als iemand geweld gebruikt?’’ De horecabaas keek om naar zijn klanten, maar de klanten letten ook op hem. ,,Niemand moest aan mij komen.’’

Hooibalen

Dat de gasten hem waardeerden, bleek ook toen hij was getrouwd in de Verenigde Staten. ,,Het begon al op Schiphol, waar een fanfare mij en Karin opwachtte. Toen we bij de zaak aankwamen, zagen we door de strobalen amper de dakrand nog. We dachten: dit is het. Maar in de poort hadden ze een muurtje gemetseld, wel met een voorhamer erbij’’, zegt Nollen droog. ,,Toen we de trap op wilden, bleken daar twaalfhonderd plastic bekers water te staan. En onze slaapkamer lag vol met ballonnen mét confetti erin.’’ Toen het kersverse bruidspaar eindelijk in bed lag, werden de tortelduifjes gek van de herrie die klonk door het spandoek met ’drie keer toeteren’. ,,Midden in de nacht heb ik toen dat doek uit die palen gehaald. Ik werd daar helemaal gestoord van’’, blikt Nollen lachend terug. Of neem die keer dat Nollen een aangekleed varken voor zijn verjaardag kreeg, dat in de zaak rondliep. ,,Ik heb de big naar een boer gebracht, die heeft hem vetgemest en verkocht.’’

Maar het was niet alleen dolle pret. Heftigste moment in al die jaren was ongetwijfeld de schietpartij begin jaren negentig. Een man die van Nollen niet naar binnen mocht, pakte zijn pistool. ,,Hij heeft vier keer op me geschoten.’’ Nollen werd niet geraakt, twee kogels belandden in de deur, maar gingen daar niet doorheen. ,,De volgende dag heb ik het er met mijn zus over gehad en later nog met een vriend die bij de politie werkte.’’ Even niet meer werken, kwam niet eens in Nollen op. ,,Ik had daar mijn ziel in gestopt, het was echt mijn zaak. Niemand pakte dat van me af.’’

Brand

Ook een brand in het leegstaande pand naast De Kopermolen zal hij nooit meer vergeten. ,,Ik stond bij de brug, alles was afgezet.’’ Nollen woonde in die jaren met zijn toenmalige vrouw Karin, zoon en dochter boven de zaak. ,,Ik zag mijn leven aan me voorbijtrekken, ik wist niet of mijn kinderen veilig waren. De brandweer bleek ze uit bed te hebben gehaald.’’ Hij wilde de brandweerlieden een avondje bier drinken cadeau doen. ,,Dat mocht niet. Dus heb ik een advertentie voor ze in de krant gezet.’’

De mooie herinneringen overheersen. Zoals aan de touwtrekwedstrijden tijdens de feestweek waarbij de mannen van De Kopermolen jarenlang oppermachtig waren. ,,We oefenden zelfs met een bouwlift.’’ In 1986 raakte Nollen betrokken bij de organisatie van de feestweek, hij leerde veel van zijn collega Hans de Jong van De Rustende Jager, met wie hij nog steeds bevriend is.

In 1994 verkocht Nollen de zaak. ,,Het leeftijdsverschil werd te groot. Ik wilde niet op mijn tenen gaan lopen.’’ Met de steeds populairdere housemuziek had hij niks. ,,Het was mooi geweest.’’

Nu realiseert Nollen zich pas dat De Kopermolen een begrip was. ,,Iedereen heeft het nog over die zaak. Dan heb ik het goed gedaan, denk ik.’’

De reünie begint zondag om 14 uur. Kaarten zijn te koop bij Sylvia’s Leeuwtje, De Rustende Jager, Vivant Symfonie en B&B Broodjes Boetiek.