Het verliep allemaal nogal chaotisch, de eerste treinstop in 85 jaar bij de halte Halfweg-Zwanenburg, zondagochtend om 06.14 uur. Een feestcomité bestaande uit inwoners van Halfweg en Zwanenburg stond klaar op perron 1, maar de trein wisselde vlak voor het stationnetje van spoor en stopte op perron 2.

De feestgangers zagen zich genoodzaakt de steile trap te beklimmen, de brug op te rennen over het spoor, naar perron 2 te sprinten, teneinde het treinpersoneel een bloemetje aan te bieden en gebak.

Maar de conducteur had er geen zin in. Hij zag de hijgende groep op zich af komen, blies op zijn fluit en beet de groep toe: ,,Wat moet ik met die bloemen in mijn dienst? Sorry! Dames en heren, ik heb een dienstregeling. We moeten gaan!’’ Waarop hij nogmaals op zijn fluit blies.

Deze eerste trein was uit Haarlem vertrokken om 06.06 uur. Een tiental mensen had om die tijd al plaatsgenomen voor de vroege ochtendrit naar Amsterdam CS. Een mooi moment om even terug te blikken. Want wanneer in de historie ook weer reed de eerste trein tussen Haarlem en Amsterdam? Dat was op 20 september 1839, met locomotieven als De Arend en Snelheid. Vier keer per dag heen en terug. Uit de Opregte Haarlemsche Courant van zaterdag 21 september 1839 een kort verslag van de proefrit:

’Heden hebben de heren administrateuren van den ijzeren weg van Amsterdam herwaarts, het genoegen gehad de dienst te kunnen openen. Te half twee ure is een trein bestaande uit negen verschillende rijtuigen, getrokken door twee stoomwagens, van Amsterdam op weg gegaan; na verloop van een half uur aan de station te Haarlem aangekomen, en een weinig voor drie ure naar Amsterdam teruggekeerd. Een overgroote menigte, welke, zowel te Amsterdam, als hier te stede, van dit buitengemeene schouwspel getuige was, heeft almede, op verschillende wijze, van haren bijval doen blijcken. Zowel in het Amsterdamsche als Haarlemsche station is de vreugde van het feest door de muziek der stedelijke schutterijen verhoogd geworden, terwijl het corps hoornblazers der Amsterdamsche schutterij den togt in een der rijtuigen heeft medegedaan. De wagens en de stations waren met vlaggen versierd’. De eerste dag, zo meldt de Opregte, werden 1.850 personen vervoerd, ’die onder een vrolijk gejuich het stations-gebouw binnenreden’.

Hoe anders is het deze zondagochtend 9 december 2012, 06.17 uur. Gerrit Agterhof, Pater Vreeswijk, Bart Buys, Willem van der Tol, Geertui Monshouwer, Paul Diderich en Rob Mense komen hijgend aanrennen, met hun bloemen en gebak, en zijn niet van plan zich door een nukkige conducteur tegen te laten houden. Zij stappen in. ,,Is er koffie aan boord’’? grappen zij. En: ,,Conducteur, de kaartautomaten doen het nog niet, kunnen we bij u een kaartje kopen? We willen een kaartje van de eerste rit.’’ Waarop de conducteur roept: ,,Daar begin ik niet aan.’’

Een kwartier later arriveert de trein op Amsterdam Centraal en zit de eerste rit erop. Machinist Silvia Dallinga uit Santpoort is de gelukkige die haar trein na 85 jaar langs het perron Halfweg-Zwanenburg mocht zetten. Aan haar de vraag: waarom die rare wissel? ,,Ik ken de reden niet. We moesten naar het andere spoor, terwijl al die mensen langs het perron stonden. Vlak daarvoor zei ik nog tegen mijn teamleider: moeten we ons haar doen? Hahaha. Maar ik vind het een aanfluiting! Ik vond het triest voor de mensen die er allemaal stonden.’’

Dallinga vond het voor de rest een leuke ervaring om voor het eerst op Halfweg-Zwanenburg te mogen stoppen. ,,Het was wennen. Het zal nog wel een paar keer gebeuren dat ze er voorbij rijden, hahaha.’’

HEIN FLACH